چکیده پایان نامه :

 ارامنه از جمله اقوام مهم منطقه قفقاز هستند که از اعصار باستان در همسایگی ایرانیان زیسته و از عصر صفویه به ویژه به صورت اقلیتی مهم وارد ایران و در شهرهای متخلف پراکنده شدند. آن ها در آمدن به ایران میراث های باستانی و مسیحیت خاص خود را به ایران وارد و در تعاملی مهم و ظرفیت با هنر و باورهای ایرانیان مسلمان قرارگرفتند. ارامنه ایران به واسطه داشتن پیشینه حجاری مخصوصاً در خاچکارها که از گنجینه های میراث فرهنگی آنان هستند و نقوش خاص خود این هنر را به ویژه در اماکن دینی و مقبره ها بکار بردند.
 قبور ارامنه گنجینه عظیمی از نقوش و طرح هایی هستند که به طور قطع در نزد هیچکدام از اقلیت های دینی دیگر ایران وجود ندارد. نقوش ارامنه در یک تقسیم بندی کلی شامل نقوش باستانی و اساطیری، نقوش برگرفته از شعائر مسیحیت و بالاخره تأثیرات آن ها از غرب و نقوش غربی می باشد. معانی مندرج در نقوش ارامنه اگر چه اشتراکات مهمی با نقوش ایرانیان در سطح باستانی و اساطیری و اسلامی دارد با این حال افتراق های مهمی نیز در این زمینه وجود دارد آن چه در این پژوهش بدان پرداخته شده در مرحله نخست تحلیل فرمی و محتوایی نقوش قبور ارامنه در ایران و سپس بررسی مشترکات آن ها با قبور مسلمانان می باشد.

کلید واژه:
ارامنه- سنگ قبر- خاچکار- تشت آب- مسیحیت- اسلام- صفویه.